Elektrostymulacja w logopedii

Elektrostymulacja logopedyczna to nowoczesna metoda wspierająca terapię. Polega na umieszczeniu elektrod w okolicy mięśni twarzy lub jamy ustnej. Następnie przez elektrody przepływa prąd o niskim natężeniu, który wywołuje skurcze mięśni. Celem tej terapii jest poprawa funkcji mięśni odpowiedzialnych m.in. za mowę czy połykanie, poprawa ich ukrwienia, zwiększenie siły i elastyczności, a także poprawa świadomości sensorycznej w obrębie jamy ustnej. 

W trakcie wykonywania elektrostymulacji wyróżnia się dwa rodzaje prądu – TENS (przezskórna stymulacja nerwów) oraz EMS (stymulacja mięśni).

TENS (przezskórna stymulacja nerwów) działa przeciwbólowo poprzez stymulowanie zakończeń nerwowych znajdujących się w skórze. Wykorzystywany jest przy:

• Zespołach bólowych (ból zatok, migreny, problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym),
• Porażeniach nerwu twarzowego i trójdzielnego,
• Dysfunkcjach nerwu błędnego,
• Nadwrażliwości i podwrażliwości (m.in. przy wybiórczości pokarmowej),
• Nosowaniu i rozszczepach,
• Obniżonym przewodnictwie nerwowym.

EMS (elektrostymulacja mięśniowa) stymuluje nerwy motoryczne – pobudza mięśnie do naprzemiennego skurczu oraz relaksacji – efektem czego jest pobudzenie i wzmocnienie mięśni oraz zwiększone natlenienie tkanek. Wykorzystywany jest przy:

• Obniżonym lub wzmożonym napięciu mięśniowym,
• Zespołach genetycznych,
• Terapii dyslalii,
• Terapii dysfagii,
• Zaburzeniach miofunkcjonalnych.